Coniferen zijn over het algemeen groenblijvende en kegeldragende gewassen en kunnen naalden of schubvormen hebben. De meeste zijn in het Nederlandse klimaat ook winterhard en kunnen heel klein blijven of juist zeer groot worden. Er zijn enkele naaldverliezende soorten zoals Larix en Metasequoia.
Er zijn ook enkele coniferensoorten die geen kegels dragen zoals Juniperus en Taxus. Coniferen vormen een belangrijk onderdeel van vele tuinen. Ook hagen worden vaak van coniferen gemaakt. Meestal gebruiken we coniferen als solitair of in groepjes. Het model kan zuilvormig, piramidaal of overhangend zijn, maar ook laagblijvende bodembedekkende soorten komen voor. Een bijzondere conifeer is de Ginko biloba die fraai driehoekig blad heeft. Er zijn coniferen in vele soorten, kleuren en vormen.
Voor de bloemsierkunst zijn de met naalden bezette takken, de kale takken van sommige soorten en de kegels van belang. Soms zijn kale takken fraai met mos bedekt zoals de kale Larix.
Bij veel soorten is snoeien niet nodig, maar als de coniferen te groot worden is snoeien een goede oplossing. Het beste is om al jong te beginnen met snoeien om zo het model mooi te houden. Coniferen in hagen worden maximaal twee keer per jaar gesnoeid. U kunt ze het beste snoeien zodat de haag van onder breder is dan van boven. Daarnaast kunt u, behalve bij de Taxus, niet op het oude hout terugsnoeien.
Het is daarnaast ook belangrijk om de coniferen niet op een tochtige standplaats te zetten, want bonte coniferen staan het liefst op een beschutte en zonnige plaats. Ook is zeewind voor veel coniferen dodelijk behalve voor de Chamaecyparis lawsoniana, Picea omorika, Thuja plicata en de Pinus nigra, want deze coniferen kunnen er wel goed tegen.
Coniferen kunnen bloeien en geven zaad. Het zaad zit in de kegels. Ook via stekken of enten worden soorten vermeerderd.
De planten worden weergegeven in Botanische naam - Nederlandse naam.
